Deadman Lake

Vandaag hebben we weer een bordercrossing voor de boeg en die zijn sinds de vorige keer een stuk spannender geworden. Maar eerst nog een stuk bumpie road en boodschappen doen in Beaver Creek. In het visitor centre van Beaver Creek hopen we erachter te komen of de Top of the World Highway naar Dawson City inmiddels open is. Normaal kun je daar half mei al overheen, maar de winter in the Yokon heeft extreem lang geduurd en kende een absoluut record aan sneeuwval. De weg is nu nog dicht – in elk geval tot 1 juni. Helaas, we zien geen visitor centre en dus blijven we in het ongewisse…

Bij de Canadese grens aangekomen staat er een rijtje, camper voor camper mag verder en truckers worden via een andere baan sneller over de grens geholpen.

Onze douanier stelt vragen, is niet helemaal content met onze ESTA en wil bovendien de papieren van de auto zien. Alle dasboardkastjes gaan open en we vinden wat hij zoekt, gelukkig maar.

Enne/maarre, we moeten de camper toch neerzetten en op kantoor langskomen. Daar doet een aardige vrouwelijke douanier wat ze doen moet, ESTA check via de paspoortgegevens, opnieuw vingerafdrukken en foto’s en dan is het alsnog voor mekaar 

Zelf komt ze uit Ierland en gaat ze over 3 weken voorgoed terug om op Dublin airport verder te werken. Ze kent Amsterdam en het wordt zowaar een gezellige chitchat.

Tot slot geeft ze ons een nogal unieke Alaskan Bear Stamp in ons paspoort. Leuk!

On the road again is de weg geen haar beter dan in Canada, soms wijken we zelfs uit naar de tegenoverliggende baan om nog enigszins heel te blijven.

Aangekomen bij Deadman Lake betrekken we wederom een mooie lakeplek. 

We zitten nu midden in taiga gebied, op de kaart Boreal Forest geheten. Oneindig veel superdunne dennen, waaraan je kunt afzien dat ze het zwaar hebben. De ondergrond van zo’n taiga is zacht - net alsof je door het natuurgebied De Naardermeer loopt - met daaronder de permafrost . En die heeft het nog heel veel zwaarder vanwege climate change. Het is de afgelopen jaren 4 graden warmer geworden in dit gebied!

Gister, vandaag en de komende week ruim boven de 20 graden, met ook nog die zon die maar blijft schijnen! Het voelt heel onwerkelijk aan.

Over de camping loopt een korte wandeling over houten vlonders (om de taiga heel te houden) met borden met uitleg over planten, dieren enz. Uitgelegd staat ook dat de bird die gister nootjes uit m’n hand at de bijnaam Camp Robber heeft, haha!

We zitten bij de camper lekker in de schaduw, biertje in de hand en de komende 2 uur kijken we het stukje bos in tussen de camper en het lake. Meer niet, gewoon kijken tot je wat ziet… 2 squirrels die en potje ruzie maken, een prachtig geel vogeltje, een bruinig vinkje enz. enz. Leuk om zo niks te doen.

De campground is for free en wordt gerund door volunteers. De huidige kampbewaarders zijn 2 verpleegkundigen die 4 maanden vrij hebben genomen om hier te werken en later in het jaar zelf ook nog rond te reizen.

Morgen beginnen we de dag met een kanotocht over het lake, gratis en voor niks, want de Canadese kano’s die hier liggen, zijn vrij te gebruiken.