Op naar Vancouver door de Fraser Valley (2015)

‘s Morgens is het nog steeds flink aan de frisse kant en ontbijten we binnen met de kachel aan. We starten die motoren en maken een pitstop in Lake Logan, een plaatsje vol pensionados die klaarblijkelijk golfen en bingo spelen, zo te zien aan de bordjes. Even boodschappies doen, want wie weet wanneer we weer een winkel tegen komen. We rijden nog steeds door loslopende koeien-land, maar van onze dikke vette camper kijken ze niet op of om. We rijden naar Twunka Lake, een mooi open meer, met dito vergezichten, we zien de koeien lopen aan de overkant. Uiteraard gaan we wandelen, een rondje meer. Maar dat valt niet mee. Veel private property around the lake en only authorized access. En naarmate we verder lopen, worden de koeien steeds drukker. Eerst alleen maar bijdehand kijken als de stier op het Osborne etiket. Maar later raken ze compleet in paniek en lopen ze dwars door een hek heen. Dan toch maar terug op onze schreden. Bij de camping aangekomen vertelt de vrolijke en trotse campground eigenaar dat we beter de andere kant op hadden kunnen lopen… Morgen dan maar. En hebben we al een tijdje gebrek aan internet, hier is zelfs geen dekking voor een mobile phone, zo vertelt een briefje in de toilet pit. Dus nog steeds geen reisverhalen uploaden, helaas. Vuurtje stoken kan wel en met Lieke als firestarter en Peter als fire maintainer hebben we weer een fijne avond. ’s Morgens eerst nog even de wandeling gemaakt die wel uitgepijld zou zijn en dat was zo, tot op zekere hoogte. Met enig gepuzzel zijn we met 2 uurtjes weer terug. Via een mooi weggetje op naar Savone om te tanken – hoog nodig en door naar Cache kreek, waar het een buitje regent. Dus geen lunchstop hier, maar lekker verder tuffen. Door de mooie Thompsom River vallei/canyon. Vlak voor Lytton zijn we gestopt bij Provincial Park Skihist. Een park tegen een berg opgeplakt, langs de Cariboo Trail, de oude bevoorradingsweg voor de gouddelvers. Trailtje gelopen. 300 elevation meters in een rondje van 2 ½ km. Dus ook hier some very steep sections. Maar het uitzicht op Goat Bluffs is mooi en eenmaal terug het biertje dik verdiend. We gaan de volgende dag serieus op weg richting Vancouver. In Lytton kunnen we eindelijk onze derde serie verhalen online zetten. We gaan verder zuidwaarts. We stoppen bij Boston Bar, de plek waar de Fraser River zich met veel geweld door een canyon wurmt. Je kan er overheen met een kabelbaan. Maar dat doen we niet. Het ziet er niet uitnodigend uit en is duur bovendien. Onderweg nog wel een stopje gemaakt bij Alexanderbridge, een oude stalen brug over de Fraser River, onderdeel van de Highway ouwe stijl. Een klein stukje verder, net voorbij Yale gaan we staan is het plan. Mooie plek uitgezocht en even lekker zitten bij de rivier, biertje erbij, helemaal goed. Twee mannen zijn druk aan het vissen vanuit een bootje, met een guided fishtour. Een krijgt beet en is misschien wel een half uur druk. Inhalen, beetje vieren, beetje varen… Hij heeft een joekel aan de haak. Uiteindelijk krijgen we hem te zien, een enorme steur. Hij wordt gemeten en is 2 meter 28 lang, wat een beest. Uiteraard moeten de mannen, twee Russen, met hun enorme vangst op de foto. En dan mag de steur weer verder zwemmen. Ook een hobby. Aan de overkant van de rivier rijdt een enorme goederentrein, bij 150 wagons houdt Peter op met tellen. Hij stopt en trekt weer op, wat een geweld/kabaal. Terug bij de camper halen we nog een biertje en gaan aan de creek verderop zitten. Zonnetje schijnt. En we zien weer een goederentrein trein rijden, over een stalen brug met een dikke toeter. Holy moos. Terug bij de camper overleggen we wat te doen. Shall we stay or shall we go. We zitten klem tussen twee spoorlijnen en dat gaat een hele hoop herrie geven vannacht. Dat is niet grappig, dus hup de slide out weer in en gaan. Richting Harrison Hot Springs. Daar net boven zijn 3 campgrounds aan 3 verschillende meren. Dat moet goedkomen en gelukkig is dat zo. Hicks Campground aan Hicks Lake. De volgende ochtend het meer rond gewandeld en dat valt in het begin wat tegen. Een gravel road en het meer is nauwelijks te zien. Maar de laatste 2 km zijn weer wel prachtig mooi. Door een heel oud rainforest bos, enorme bomen, heel veel mos en varens, echt een heel stoer bos. Opeens in het zomaar donderdagochtend, onze laatste volle dag in Canada. Het is bijna voorbij. We maken nog een laatste rit naar Cultus Lake en staan nu op een hele grote family campground, met heel veel sta-campers en caravans waar mensen allemaal een eigen huisje van hebben gemaakt, ongeveer zoals de Amsterdammers op de Franse Kamp. Maar we staan hooked up en dat is fijn voor de laatste dag, want nu hebben we een automatische sani-dump en hoeven we de camper morgen alleen nog maar vol te tanken en rijden we hem netjes terug naar Four Seasons.

Het was een super vakantie, met een eerste hele fijne week bij tante Joke, de kajaktocht en de mooie hikes met guide Connie. En daarna een hele mooie roundtrip, waarvan akte. En dan nu weer fijn naar Truusje toe :-)