Dag met een gaatje.

Die begint met een nacht met de nodige musquito attacks. Ze leken weg te zijn of allemaal dood, maar dat was dus mooi niet zo.

Voor mij de 4e nacht slecht slapen op rij, what’s new, voor Peter z’n tweede, completely new…

We gaan en route naar Pelly Crossing, maar eerst hebben we nog wat dingen te doen.

Sanidumpen en drinkwater halen, dat kan bij een hotel in de buurt. De site geeft een prijs van 10 dollar aan, maar het blijkt 15 te zijn + daarop nog 75 cent tax. Dat heb ik net… want we zijn out of cash money.

Peter probeert nogmaals te tanken, maar ook vandaag geen sjoege.

Dan maar even boodschappen doen bij het aardige meisje van de buurtsuper in Mayo.

En daar Off! gekocht – weg met die muggen!!

Extra contanten opnemen kan niet, maar ze verwijst ons naar de CIBC bank, die inzit bij de brandweer tegenover het politiebureau. Daar eenmaal aangekomen, blijkt het een stoffig zijkamertje met een oude dame achter de balie en 2 soort van landlopers die voor me aan de beurt zijn. De ene krijgt z’n geld niet en de ander laat z’n 850 dollar een paar keer natellen door de vrouw voordat hij vertrekt.

Ik krijg vervolgens ook geen geld, want mijn oranje ING kaart heeft ze nog nooit gezien en haar apparaat kent ‘m ook niet, lekker dan.

Dus zonder contanten op pad.

Op de berenweg komen we niks aan wildlife tegen, geen beer, geen beren en verder ook niets. Het is drukker op de weg dan op de zondag dat we kwamen, dat zal de reden zijn.

Dat het in Tombstone Parc zo rustig was, had te maken met Ice roadtruckers die nu niet rijden. Verder naar het noorden zijn de meren en rivieren niet meer dik genoeg bevroren, maar kunnen de veerdiensten en ponten ook nog niet varen vanwege toch te veel ijs.

In Stuart Crossing draaien we de snelweg weer op en meteen over de brug zien we zo’n zelfde tankstation. Toch maar proberen en ja hoor, we krijgen benzine.

Rijdt toch altijd lekkerder weg met een volle tank. De highway slingert door een heuvellandschap met naaldbomen en er staat echt veel wind, dus handjes aan het stuur.

In Pelly Crossing hebben ze zowaar een ATM en lukt het om geld te pinnen.

Een liquorstore is er in deze First Nation gemeenschap niet en de door hen gerunde camping ziet er nogal desolaat uit en blijkt vervolgens Closed. Op naar de volgende dan maar aan het Minto Lake. Ook die kunnen we laten voor wat ie is, want ook daar een bordje Closed.

Nog weer een kilometertje of 30 rijden slaan we linksaf van de highway een dirt road op. Na 7 km is daar de beloofde campground, die op 1 bezette plek na nog helemaal leeg is.

Op een netniet dag als dit komt bij mij dan meteen de fantasie op dat we vast vermoord zullen worden, haha!

De Off! lijkt te werken of er zijn hier gewoon minder muggen, kan ook. 

Als we voor het eten nog een wandeling wlllen maken over de weg, staat er meteen na de camping een bord met Road closed, haha, maar zonder verdere uitleg over het hoe en waarom zijn we toch maar gaan lopen en hoewel er wel heel veel Kariboe of Moospoep op het pad lag – lekker rustig natuurlijk – hebben we het overleefd.

Zo’n dag 

Tot morgen.