A scenic PEI ride

Het is gek om see you te zeggen bij het afscheid van Jeannette en John, terwijl je bijna zeker weet dat je elkaar niet meer zal zien. It’s some sort of sad goodbye...

Maar het zonnetje schijnt en we hebben van John een mooie route gekregen voor onze volgende etappe.

We stoppen in het hoofdstadje Charlottetown. Nog altijd met vooral houten huizen, maar nu ook voor het eerst best veel stenen huizen en ook kerken van een mooie dieprode steen. Het is er peacefull. Met weer die zon en weer die lekkere frisse lucht. We maken een rondje en drinken een dripcoffee in de haven. Terug naar de auto kopen we nog een paar biertjes bij de Gahan Brewery, waaronder de Blueberry Ale die Peter gister ook dronk bij zijn lobster supper, toen met echt bosbessen erin.

We vervolgen onze route via highway 1, een 2 baans weg die slingert door het licht heuvelachtige landschap. Een must see onderweg is de Point Prim Lighthouse op het einde van een hele smalle landtong.

Het is er echt prachtig en er is een fijne lunchplek 😊 Ook bij dit tentje hangt een Hollandse vlag met het woord OPEN. Ik dacht echt dat zulke plekken allemaal van origine import Hollanders zouden zijn. Maar nichtje Kristin vertelde dat het als een soort van uithangbord fungeert voor tentjes, toeristenshops en winkels die maar af en toe open zijn. Aha, haha!

Nu verder on the road naar ons eindpunt van vandaag – een campground bij Wood Islands. We hebben een werkelijk waar prachtige plek met vol uitzicht op zee. Na een biertje maken we een wandeling langs de kust, het is eb, dus plenty of space. Bijna aan het eind zien we op een stukje rots in zee een hele groep zeeleeuwen liggen. En ja hoor, chef verrekijker heeft weer eens verzaakt (ikke), dus ze echt van heel dichtbij bekijken lukt niet. Maar gelukkig hebben we de foto’s nog... en kunnen we lekker inzoomen voor een close look. Langzaamaan wordt het weer vloed en moet er steeds eentje z’n plek op de rots opgeven. Wat ze met een hoop bombarie en brullen doen. Een uur later liggen er nog maar een stuk of 5, weer later zijn ze allemaal zwemmen 😊

Peter kookt en ik tik – we krijgen steeds meer routine in wat hoe te doen.

Deze avond hebben we voor het eerst veel muggen, misschien omdat het gras hier overal net gemaaid is. Dus we eten binnen, wel zo veilig.

Morgen terug naar Nova Scotia met de ferry en dan gaan we onze laatste week alweer in...