De oversteek naar PEI, Prince Edward Island

Voordat we op weg gaan naar mijn tante Jeannette, rijden we eerst opnieuw naar Hopewell Rocks, nu om de rotsen bij hoogwater te zien. Vanaf 2 viewpoints schieten we opnieuw mooie plaatjes - extra leuk omdat je weet dat je gister nog tussen en onder die rotsen doorgelopen hebt. Ik zou zeggen, zoek de verschillen – zie foto’s.

Na deze korte stop gaan we verder op de 114 richting Moncton. Het is niet ver meer...

Totdat...Totdat we tegen een roadblock aanrijden met daarbij een wegwerker die best serieus kijkt. Verderop blijkt er een ernstig roadincident te zijn gebeurd en de verwachting is dat de weg de rest van de dag is afgesloten. Gelukkig is er een detour van 20 minuten, maar grote pech voor ons, de camper is net te hoog om onder de covered bridge door te kunnen rijden. “I’m afraid you’ll have to go all the way back “… Wat zoveel betekent als 150 km omrijden, dus… Gelukkig hebben we net voor een fortuin getankt, dus rijden maar. Het is wat het is.

In het leuke kustplaatsje Alma stoppen we bij een bakery die maar 2 soorten brood heeft, een witte en een lichtbruine, beide in de vorm van een koksmuts. Het is er echt druk en op een bord aan de muur hangt het alltime verkooprecord van 1 dag, te weten 4329 broden. Onvoorstelbaar. Maar het brood is ook echt onvoorstelbaar lekker, dus dat verklaart alles.

Opnieuw rijden we door het Fundy Park en opnieuw is het mooi. Onderweg stoppen we nog voor een lunch bij het Bennett Lake.

Richting Moncton wordt het land vlakker en is er best veel bedrijvenpark links en rechts. Niet echt sexy uiteraard. Downtown Moncton is vast wel leuk, maar laten we links liggen – we’re on a mission 😊

PEI rijd je op via een imposante brug van 12 km lang. Op deze Confederations Bridge krijg ik een sms van de man van tante Jeannette of het eten al op kan, haha. Jazeker, we zijn er over een klein halfuur 😊

We herkennen het huis vanaf Google View en rijden zo de oprijlaan op. 

Mijn nichtje (inmiddels net zo oud/jong als Peter,) doet de deur open. Ik heb haar nooit eerder ontmoet, maar zie overduidelijk dat ze familie is. Dan John, de man van Jeannette de hand schudden, want ook niet eerder gezien. En dan tante Jeannette een dikke kus. Het is echt fijn om elkaar te zien.

Ook Peter doet een voorstelrondje, want hij is echt nieuwnieuw.

We drinken eerst nog even een lekkere koude Corona in de tuinkamer en al pratend verplaatsen we ons naar de keuken, waar Jeannette een heerlijk Shepard pie voor ons bereid heeft. Met als toet de keuze tussen een zelfgebakken appel pie of een pumpkin pie of van allebei een stukje natuurlijk!

Ondertussen draait ons wasje, praten we over vroeger en onze gezamenlijke herinneringen aan de Dahliastraat/mijn opa en oma en horen we over de plannen voor de dag van morgen.

Bijtijds naar bed. Druk dagje voor de boeg 😊