Verder up north down de Cabot trail

We zijn van plan om onderweg de Skyline trail te lopen. De beroemdste Cabot trail en op de best grote parking kan het razend druk zijn. Vol is vol en dan moet je wachten tot er iemand vertrekt voordat je erop mag. Maar op een naseizoen zondagochtend 10 uur is dat allemaal niet aan de hand. We zijn de enige camper en er staan nog maar een handjevol auto’s. Deze trail is een walk in the park vergeleken met gister, nagenoeg vlak en over een gravelpad als op de hei. We lopen bovenop een berg van 400 meter. Veel dennenbomen, veel dode bomen en veel grassen en bessenstruiken. Met op de achtergrond de oceaan. Heerlijk en heerlijk rustig. We doen de loop en komen over de helft aan bij de trappen en vlonders die een heel stuk richting zee afdalen. 81meter om precies te zijn. Onderweg downstairs word ik waarschijnlijk vanwege m’n grijze lokken gewaarschuwd dat ik ook weer omhoog moet, haha. Maar laat dat nou net m’n specialiteit zijn 😊

Bijna terug komen we in een omheind gebied terecht met veel jonge dennen. Op Cape Breton is ergens eind jaren negentig een ernstige keverplaag geweest, vandaar de vele dode bomen en Moose zijn dol op dennen...  De huidige Moose populatie op het eiland is 4 x groter dan goed is voor een gezonde populatie en die vreten met z’n allen dus alle jonge aangroei op. Vandaar hier een hek, de jonge dennen krijgen een eerlijke kans om groot te groeien.

Na deze 9,3 km wandelen, rijden we verder naar het noorden en maken bijna op het eind een doorsteek naar de oostkant. Pittige tijden voor de camper, want soms gaan we 8 tot 12 % naar benee, maar dat doen we ook omhoog en dan tikt de motor bijna de 5000 toeren aan.

Vlak voor we er zijn doen we nog een klein boodschapje bij de grocerie van Cape North en kunnen we zowaar toch een biertje kopen. De Hideaway campground ligt prachtig op een klif aan het water, we hebben een dito uitzicht.

Ondanks de ochtendwalk, gaan we nog een stukje lopen. Een groot deel over een gravelroad en het laatste stuk een trail tot aan het oceaan strand. Niemand daar. We lopen een stuk over het strand en daarna over keien en rotsen in alle maten en kleuren. Peter spot een bald Eagle en ik een zeehond. Even denken we langs het water door te lopen tot we weer bij de camping zijn, maar een blik op google maps weerhoudt ons er gelukkig van. Terug dus.

Ruim 5 km later zijn we weer thuis en kunnen we met een truitje aan nog buiten een biertje drinken. Best een beetje moe!

Morgen weer een klein stukje rijden langs de kust, westwaarts, het begin van de weg terug.