Op naar Toronto

Maar eerst gaan we nog even een korte Niagara River boardwalk doen. Een klein stukje supersnelstromende rivier waar je vlak langs kan lopen. De eenvoudigste attractie van Niagara Falls, dat wel, haha. Maar het was mooi en het zonnetje scheen uitbundig. Vink en doorrrrr.

Via een mooie detour op naar Toronto.

Het uitzicht is op z’n zachtst gezegd wonderlijk, het groene Teletubbie gevoel qua landschap vermengd met dat van The Truman Show – alles zo perfect dat het eng is.

Huizen van ontzettend mooi tot compleet over the top, nergens een vuiltje aan de lucht, alles straks aangeharkt en wat echt bizar is, is dat er zoveel gras is, grasvelden om de huizen, grasvelden tot aan de weg, grasvelden zo ver je kunt kijken en werkelijk elke spriet zo groen als gras en op gelijke lengte gemaaid. Dit terwijl je nergens een grasmaaier ziet, ook niet zo’n automatisch ding en ook geen tuinmannen of groundsmen of wat dan ook.

Eng dus , ik zei het ...

Maar Niagara on the Lake is op zo’n zelfde manier een mooie Victoriaans aandoende plaats om doorheen te rijden – met veel terrasjes en prachtige houten huizen.

Halverwege een korte stop bij de Niagara clock, een uurwerk van bloemen dat heel beroemd schijnt te zijn.

En daarna nog uitgestapt bij Fort George – een militair fort dat mooi gerestaureerd is. We mogen gratis naar binnen, want... er lopen 400 scouts rond in historische uniformen die veldslagen aan het naspelen zijn, haha.

Daarna door naar Toronto, van de ene file in de andere, tjeemienee wat een enorme stoet aan auto’s!!!

In Toronto gekozen voor een hotel net buiten het downtowngebied, want van de grote downtownhotelketens werd ik niet blij.

Nu slapen we 2 nachten in het The Anndore House.

Heerlijk ruime kamer en met gevoel voor mooi. Er liggen fotoboeken, een Smeg waterkoker, een oude platenspeler met een paar langspeelplaten en ga zo maar door. Een aanrader!

Maar we moeten dus wel een endje lopen naar downtown, iets van 4 km en met nog wat omwegen voelt het als best ver.

We lopen van een straat met veel coffeeshops en vape-tenten, vage eethuisjes, zwervers en daklozen naar The Financial Disctrict met haar torenhoge glim glim gebouwen. Flitsend, ik kan niet anders zeggen.

Eten staat gepland in de famous CN Tower. Zin in!

Maar daar aangekomen staat het hele plein onder de toren vol met rijen mensen die allemaal naar boven willen. Peter voelt een lichte paniek opkomen, maar held die hij is, heeft hij uiteraard vooruit geboekt en lopen we zo langs de rij naar binnen met onze reservations. Het uitzicht is werkelijk waar uitzinnig en het eten meer dan voortreffelijk. We voelen ons bevoorrecht daar on top of the world.