Van Halifax naar Graves Island

Rond 11 uur willen we vertrekken en rond 11 uur klaart het voorzichtig op, I like. We gaan op pad naar Halifax voor een rondje haven. Een hele speciale haven, want daar langs Pier 21 meerden vroeger de boten met emigranten uit Europa en dus ook uit Nederland aan. Een van die emigranten was mijn tante Joke. In 1959 is zij in haar eentje met een hutkoffer op de Maasdam gestapt om naar Canada te gaan, de liefde achterna.  Eenmaal aangekomen in Halifax wachtte haar nog een lange treinreis naar de andere kant van Canada. 4 Dagen en 5 nachten later arriveerde ze in Vancouver. Wat een sprong in het diepe zal dat geweest zijn – zo superstoer.

Ik messege haar wat foto’s van Pier 21 en van een gerestaureerde trein uit die tijd en stuur een ‘oude’ ansicht via Canada Post.

Nu liggen er 2 enorme cruiseschepen langs diezelfde kade en lopen er honderden Aziatische toeristen. Door even flink door te stappen, komen we voor ze uit te lopen, lekkerrrr!

Lunchen doen we in een hippe tent langs het water – het meisje vraagt of het twee rekeningen moeten worden – nog nooit meegemaakt. Peter betaalt en krijgt dan the bill zo gevouwen op een bordje dat ik het bedrag niet kan zien – ook nog never nooit meegemaakt, haha (wat ook steeds gevraagd wordt is of we ergens allergisch voor zijn als we willen bestellen – ook zo iets 😊)

Vanwege Hurricane Lee zijn nog niet alle parken open, maar op Graves Island kunnen we vanaf 2 uur vandaag terecht. Het is een piepklein eilandje dat alleen uit de campground bestaat en nog een stukje day use area. Rondom oceaan dus, zo heerlijk fris die lucht, echt onvoorstelbaar. We drinken een biertje bij de RV en lopen nog een rondje eiland, lekker uitwapperen met z’n twee.