Hiken met Connie en Jim (2015)

Voor het weekend zijn de weersvoorspellingen veel regen - en hoewel een beetje Canadees zich daar niks van aantrekt, besluiten we toch om de volgende dag al op hike te gaan. Nicht Connie en haar man Jim zijn onze guides en het plan is om naar de berg Tin Hat te gaan. Maar dat blijkt toch niet handig, omdat ze op die berg volop aan het houthakken zijn met big machines en dito trucks. Change of plans, we gaan nu naar Manzanita Bluffs, een wandeling van 2 uur up en 1 1/2 uur down. Grotendeels langs een woeste kreek, althans zo was de bedoeling, maar tot absolute ontsteltenis van onze guides stond de creek zo goed als droog. Na een lange hete zomer zonder regen waren er geen watervallen meer, geen lawaai van het woest stromende water, niets van dat alles. Ook het bos was gortdroog, maar evengoed zo ontzettend mooi! Na een pittige tocht van 2 uur aangekomen op een prachtig afgeronde bergtop met een paar picknicktafels en waanzinnige views. En picknicken kunnen ze hier! Connie en Jim haalden hun rugzakjes leeg en de koude Corona's met een partje lime werden uitgeserveerd, samen met de kaaskoekjes, sandwiches, gerookte zalm, druiven en nootjes. Picobello geregeld :-) Terug ging sneller, want iets meer naar beneden. Nul beren gezien, maar wel een frightening frog, een dikke pad die vlak voor Connie voeten wegsprong. Enger dan een beer!! Een super wandeling, thanx guides! 's Avonds heeft tante Joke weer overheerlijk voor ons allemaal gekookt en konden we eind augustus nog steeds lekker buiten eten.

Vrijdagochtend hadden we kunnen gaan winkelen, maar we kozen heel veel liever voor nog een wandeling, dus wederom op pad, dit keer met guide Connie. We gaan nu naar het zuiden, eerst een prachtige bos/rots wandeling langs de kust, klimmen en klauteren over de Stillwater Bluffs en daarna naar haar lievelingsstrand Mahood Beach, zo mooi! Het is hier woest aantrekkelijk!! Na deze twee heerlijke wandelingen, terug naar huis, maar eerst nog even op advies van tante Joke een korte stop bij Lang Creek om te kijken of er al zalmen zijn. En ja, die liggen in groeten groepen te wachten op meer water zodat ze stroomopwaarts kunnen gaan. Een opgewonden Canadees vertelt ons dat er een stukje verderop een beer zit. Beware! Maarr we zien niets. Dus verder kijken naar de wemelende zalmen. Totdat er opnieuw een bear alert is, aan de andere kant van de creek zou hij zitten... Wij er naartoe, maar niets. Tot Lieke op 2 meter van het pad een dikke berenkop in het bos ziet. Oeps. We maken een terugtrekkende beweging. Dan komt hij tevoorschijn. Hij steekt het pad over en gaat de kreek in en heel easy going probeert hij een zalm te vangen. Na een beetje plonsen en doen heeft hij er een in z'n bek. Hij neemt 'm opnieuw mee het bos in en loopt later rustig verder stroomopwaarts. Wat een ervaring was dat! Zelfs Connie, die al haar hele leven hier woont, had nog nooit zoiets gezien. :-)

We gaan opgewonden weer huiswaarts waar we een heerlijke lunch bij Joke nuttigen. Al met al weer 2 fantastische dagen.

Van het weekend komt de andere dochter van Joke langs met man, dochter en hond, zaterdagavond gaan we eten bij Connie en Jim. Voor de rest even een wasje draaien en alvast bellen met de camper verhuur, maandagochtend vliegen we namelijk weer terug naar Vancouver en worden we opgehaald door het verhuur bedrijf. Dan gaan we nog 19 dagen met de camper rondtrekken. Zin in!